Kerana perasaan kasih seorang guru(bunyi dialog dalam rancangan BERSAMAMU lah hehe), maka saya dan kawan sy telah pergi menjejak ke umah seorang pelajar yang kiteorg nak bantu(kenapa, mengapa kiteorg nak bantu itu adalah rahsia, tak boleh nak kongsi kat sini). Tamat waktu persekolahan saya minta student nie tunggu coz nanti sy yg akn hantar dia balik. Tapi tunggu punya tunggu student tu tak juga pegi ke bilik kaunseling, so sy minta kawan sy nie cari student nie dl coz sy masih busy urus pelajar yang nak ambik biasiswa. Than kawan sy bgtau student nie dh balik pakai van, so cara lain sy nak menjejak ke umah dia kiteorg cari student yg sm kpg than blh la nak tunjuk jalan pi sana.
Terkejut tak terpalang sy bl student pengiring tu bagitau nie lah jalan msk ke umah student nie. NAIK TITI. Saya ok jer coz rs mcm pg naik gunung ke pusat peranginan jer hehe. Tp kawan sy nie takut sgt nak ikut titi nie haha.
Nie pemandangan time nak turun. Turun and naik memang kawan saya ada problem(pengalaman pertama orang bandar masuk kpg mmg lucu la tgk kelagat mereka haha).
Saya relaks jer siap blh terjumpe bunga hutan yang cantik coz kaler purple. Ni time kiteorg turun dari bukit.
Kesian orang nie kena merangkak n berhati sangat2 haha. 1st time dia kalah dengan saya waktu buat benda yg mencabar. 1-0 kawan haha.
Inilah tugas guru zaman sekarang, guru sekarang kena tengok pelajar n jaga kebajikan student sampai macam nie sekali. Tolong hantar budak balik umah bl hujan, hantar pegi hospital bl jatuh terluka, naik ambulan hantar budak sakit, tapi apa balasan ibubapa dan pelajar itu sendiri, ibubapa suka salahkan guru bila ada benda terjadi kat anak-anak, padahal berbuih guru nasihat jangan main, jangan bergurau sampai bertumbuk, jangan ponteng, jangan merokok, jangan minum arak, bila tak ikut nasihat ibubapa itu yang terjadi benda malang kat student. Balasan student pula, bila guru menegur di caci, diumpat, siap yg berani nak guru bertumbuk, hentam kereta guru, tulis nak guru ditandas. Itulah balasan pelajar kepada guru.